YALNIZİSTAN
İnsan yalnız olmasın sevgili okurlar, ya da olsun, beni alakadar etmez. Neden yalnızım peki ? Çok cool gözüktüğüm ''kesin bunun sevgilisi vardır'' dedikleri için mi yoksa ''Bu mal'' dedikleri için mi. İkincisi çok ağır basıyor. Çok küçük olasılık ama üçüncü ihtimal de var; tek yalnız benim. Çevremdeki herkesin sevgilisi var sanırım, sevgilisi olmayanlar da erkek arkadaşlarım. Erkek arkadaşlarım derken cinsleri erkek. Benlik bir durum değil o. Bunu okuyan okur, sen de yalnızsan one night stand'e ne dersin ? gibi bir şey zırvalamayacağımı biliyorsunuzdur. Acaba cümlenin sonunu görmeden sekme kapatanlar olacak mı diye merak ediyorum. Bu merak yerini telaşa bırakacak birazdan muhtemelen. Yalnızlık derken arkadaşlarım yok tribinde değilim, sevgilim yok tribinde de değilim. Yoo, aslında sevgilim yok tribindeyim. Buna karşın neden olmadığını da biliyor gibiyim demeyi çok isterdim. Bilsem nedenini sorar mıyım angut ?
Şehirde kaldım kalas gibi salak gibi asalak gibi. Tatile gitmeme nedenimi önceki yazıda bildirmiştim. ''Keşke gitseydim'' şeklinde bir cümle kurmayacağım zira gitsem de pek bir şey değişmeyecekti. Hatta hiçbir şey değişmezdi. Karamsarlık olarak görmeyin, 6-7 senedir tecrübe ediyorum, ne ümitlerle gidiyorum tatile. Ümit Dayımla filan. Yok yok, bu espriyi yapmadım ben, siz de okumadınız. Büyük beklentilerle gittim hep ve hep hüsrana uğradım. Hüsran Yengenin yemekleri güzeldi. Lan öff, bitmiyor şu sikimsonik şaka türevi boş lakırdılar. Beklentileri küçültüp gittim yine hayal kırıklığıyla karşılaştım. Yani hiçbir kız gelip benimle tanışmak istemedi, tipsiz bir adam değilim, çarpılmamışım o kadar. Şaka yahu, hakikaten tipsiz değilim lakin kimsenin umrunda da değilim. Önceleri bu durumu takmadım, sonra taktım ama düzeltemeyince komedisini yapmaya başladım. İleride küçük görünme probleminden de bahsedeceğim okurlarım. Sadece erkeksi bir suratım yok maalesef. Şimdi sorumuza geri dönmekte fayda var. Neden yalnızım ? Hayır, heavy metal, blues filan dinliyorum. AST'de kursiyerim, amatörün amatörüyüm tiyatroda ama seviyorum sahneye çıkmayı. Rezalet bir stand-upçı olduğumu söylememe bile gerek yok esprilerin kakamsı tadından anlıyorsunuzdur zaten. Tüm bunlara rağmen yalnızım sevgili okurlar, burası yine izdivaça döndü, gidiyorum ben.
Yalnız olduğumu hatırladığım vakitlerde Yavuz Çetin dinliyorum. İyi bir gitarismiş toprağı bol olsun. Sesi de güzel. Dinleyenler bilir, bilmiyorsanız da dinlediğinize katiyen pişman olmayacaksınız dostlar. Yalnızlığınızla alay etme sanatını öğretecektir sizlere. Olayı dramatize eden bir arabeskçi olsaydı sallamazdım. Yalnızlıktan söz etmeden yalnız adama yalnızlığıyla dalga geçmesini öğretiyor. Zaman, yıldızları seyredip Yavuz Çetin dinleme zamanı. Vazgeçtim, yıldızlar çok sıkıcı... Öneride bulunursanız mutlu olurum, sizce neden yalnızım ve siz neden yalnızsınız ? Ha bu arada, umarım one night stand kavramını gördükten sonra sekme kapatan zalimler olmamıştır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder